چهار مرد و یک زن به اتهام'عضویت در گروههای ضد انقلاب' اعدام شدند

دادسرای عمومی و انقلاب تهران با صدور اطلاعیه ای اعلام کرده که پنج نفر به اتهام مشارکت در بمب گذاری در مراکز دولتی و وابستگی به پژاک در زندان اوین اعدام شده اند.

این اطلاعیه اعدام شدگان را فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان معرفی کرده است.

روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران اتهام این افراد را "عملیات تروریستی از جمله بمب گذاری در مراکز دولتی و مردمی شهرهای ایران" متهم کرده است.

خلیل بهرامیان وکیل مهدی اسلامیان و فرزاد کمانگر به بی بی سی فارسی گفت که از موکل وی "حداکثر 10 دقیقه سوال و جواب شد (مانند) اسمش و غیره و بعد از آن هم وقتی که من (به قاضی) گفتم (به عنوان وکیل) حرف برای گفتن دارم به من جواب داد که مطالب خود را بنویسید؛ من دارم می روم برای نماز. (بنابر این) حتی در نهایت قاضی حرف مرا نشنید."

آقای بهرامیان افزود که "در مورد مهدی اسلامی هم موضوع بردار وی بود که قبلا اعدام شده بود در جریان قضیه بمب گذاری حسینه شیراز که در آن واقعه عده ای مردم بیگناه کشته شدند. این برادر، (مهدی) اطلاعی از جریان آن بمبگذاری قبل از انجام آن نداشته است. بعد از آن واقعه وقتی برادرش به خانه می آید، (مهدی) سوال می کند که این انفجار چه بود، برادرش می گوید بله چنین انفجاری بوده که دوست من آن را انجام داد و من هم در آن دست داشتم."

آقای بهرامیان می گوید: "به زعم من این اتهام و حکمی که به مهدی اسلامیان داده شد منطبق با واقعیت نبوده است. در مورد فرزاد کمانگر هم می توانم بگویم که (او) انسانی صد درصد بیگناه بود که اصلا هیچ نقشی در اتهامی که به وی زدند نداشت."

مهدی اسلامیان بنابر گزارش دادستانی انقلاب، "یکی از عوامل انفجار بمب در حسینیه شهدای شیراز" بوده است. پیش از این دو نفر به نام های روزبه یحیی زاده و علی اصغرپشته به اتهام انفجار در حسینیه شهدای شیراز اعدام شده بودند.

فرزاد کمانگر، دبیر هنرستان کار و دانش شهرستان کامیاران در جنوب استان کردستان، عضو انجمن صنفی فرهنگیان و انجمن زیست محیطی ئاسک (آهو) بوده و با نام مستعار "سیامند" در ماهنامه فرهنگی - آموزشی رویان که به اداره آموزش و پرورش کامیاران تعلق دارد قلم می زده است.

وی که در زمینه حقوق قومی و مسائل زنان فعال بوده، در مرداد ۱۳۸۵ (ژوئیه ۲۰۰۶) به تهران سفر کرده بود به همراه دوستش دستگیر می شود.

بنابر اطلاعیه روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب تهران، ماموران کلانتری مولوی در مرداد سال ۱۳۸۵ به دو نفر مشکوک می شوند و یک نفر از آنها دستگیر می شود و یک نفر نیز فرار می کند. در خودروی فرد دستگیر شده، پنج کیلوگرم مواد منفجره کشف می شود.

بعد از آن ماموران با مراجعه به منزل فرد دستگیر شده، فرزاد کمانگر را دستگیر می کنند که به بنابر اطلاعیه دادسرای انقلاب، "در بازرسی از اتاق وی (کمانگر) یک عدد باطری و دستگاه ساعت زمان بندی انفجار بمب کشف می شود."

جمال کمانگر از بستگان فرزاد به رادیوی بی بی سی فارسی گفت که خبر (اعدام فرزاد) ناگهانی بوده به طوری که خانواده آماده این قضیه نبودند و "آنها بشدت شوکه و بشدت ناراحت هستند." به گفته جمال کمانگر بردار فرزاد (مهرداد) به تهران رفته و "(خانواده فرزاد) اخبار را مثل بقیه (مردم) از خبرگزاریها شنیدند و حتی وکیل (فرزاد) آقای بهرامیان هم خبر نداشته است."

جمال کمانگر می افزاید که فرزاد معلم بود و می نوشت و "بمبگذار نبود."

انتشار خبر این اعدام ها واکنش هایی در داخل و خارج از ایران به همراه داشته است.

برخی خبرگزاری ها گزارش هایی از تجمعات اعتراضی در شهرهای کردنشین کشور مخابره کرده اند.

در لندن نیز چند نفر که خود را اعضای حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست معرفی کردند به ساختمان کنسولگری ایران حمله و شیشه های آن را شکستند.

در پاریس نیز تعدادی از معترضین دوربین های مداربسته سفارت را شکستند. پلیس فرانسه تعدادی از تجمع کنندگان را بازداشت کرده است.

بنابر گزارش دادستانی انقلاب، بعد از دستگیری فرزاد کمانگر، فرهاد وکیلی در شهر سنندج دستگیر می شود و "در منزل وی ماهواره و یک برگه که محتویات آن به صورت رمز بوده کشف می شود."

اتهام این افراد عضویت در گروه پژاک و "انفجار دو بمب در ساختمان های فرمانداری و اداره بازرگانی کرمانشاه" در اردیبهشت سال ۱۳۸۵ عنوان شده است.

اتهام دیگر این افراد نگهداری اسلحه بوده است.

علی حیدریان نیز به اتهام همکاری با این دو نفر و ارتباط با پژاک در تهران دستگیر شده بود.

بنابر اطلاعیه دادسرای انقلاب، شیرین علم هولی آتشگاه خرداد سال ۱۳۸۷ "پس از کارگذاشتن یک بمب زیر خودرویی در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران و انفجار آن دستگیر شده است."

با آنکه خانم علم هولی آتشگاه در ابتدا اتهام عضویت در پژاک را نپذیرفته، اما دادسرای انقلاب با استناد به سایت اینترنتی این گروه، که خانم علم هولی را عضو خود عنوان کرده، وی را عضو پژاک دانسته است. البته بنابر اطلاعیه داسرای انقلاب، وی بعدها عضویت در گروه پژاک را پذیرفته است.

آزاد زمانی، سخنگوی انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و حقوق بشر درباره این اعدامها به رادیوی بی بی سی فارسی گفت که اجرای این اعدامها اعلام نشده بود و خانواده و حتی وکیل اعدام شدگان از این قضیه خبر نداشته اند. به گفته آقای زمانی، ایران درباره زندانیان عقیدتی سیاسی کمتر اطلاع رسانی می کند.

روز گذشته نیز دادسرای عمومی و انقلاب تهران از اعدام شش قاچاقچی مواد مخدر در زندان قزل حصار کرج خبر داده بود.

اعدام شدگان ارسلان اسدی، محمدعلی فخری، عباس گراوند، رحمان بیابانی، پرویز تقی زاده و سعید میکائیلی بودند.

سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر از اجرای مکرر مجازات اعدام در ایران انتقاد می کنند و می گویند که احکام اعدام در پی محاکمه هایی صادر می شود که بر اساس معیارهای بین المللی "منصفانه" محسوب نمی شود.

در طول سال ۲۰۰۹ میلادی (از زمستان ۱۳۸۷ تا زمستان ۱۳۸۸ هجری خورشیدی) بیش از ۳۸۸ نفر در ایران اعدام شدند و این کشور از نظر تعداد اعدام ها، پس از چین در رده دوم جهان قرار گرفت.

سازمان عفو بین الملل چندی پیش در گزارش سالانه خود در مورد مجازات اعدام، مقامات ایران، چین و سودان را متهم کرد که از اعدام به عنوان یک "ابزار سیاسی" استفاده می کنند.

بر اساس گزارش این سازمان، در طول هشت هفته طوفانی، از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران تا زمان اجرای مراسم سوگند ریاست جمهوری توسط محمود احمدی نژاد، ۱۱۲ مورد اجرای حکم اعدام در ایران ثبت شد.

برخی از ناظران معتقدند با وجود اینکه این اعدام ها مستقیما به حوادث پس از انتخابات مربوط نمی شد، اجرای آنها در این دوره نوعی نمایش قاطعیت و به منظور ایجاد فضای رعب بوده است.