موسوی تبریزی: شروع اعدام‌های ۶۷ از نامه ری‌شهری بود

حسین موسوی‌تبریزی، روحانی شیعه اصلاح طلب و دادستان انقلاب در آغاز دهه شصت ایران، می‌گوید اعدام‌ دسته‌جمعی هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ با نامه محمد محمدی‌ ری‌شهری، وزیر وقت اطلاعات به آیت‌الله روح‌الله خمینی آغاز شد.

آقای موسوی‌تبریزی به اعتماد‌آنلاین گفته است: "آن موقع وزارت اطلاعات در دست آقای ری‌­شهری بود. آن زمان تندروی‌­هایی صورت می‌گرفت که من نمی‌­توانم نفی‌­شان کنم؛ مثل قتل‌های زنجیره‌ای در سال ۶۷."

او توضیح داده منظورش اعدام‌های آن سال است.

هزاران زندانی سیاسی در ایران طی مرداد و شهریور ۱۳۶۷ با دستور آیت‌الله خمینی اعدام و برخی در گورهای دسته‌جمعی دفن شدند.

خبرنگار اعتماد از آقای موسوی‌تبریزی پرسیده: "چرا مساله یا معمای ۶۷ حل نمی‌­شود؟"

او پاسخ داده است: "این سوال را باید از آقای ری‌شهری بپرسید که آن زمان وزیر اطلاعات بود و شروع آن ماجرا از وزارت اطلاعات بود. در واقع پس از حمله مرصاد که بعد از قطعنامه رخ داد، آقای ری­‌شهری به امام نامه نوشته و توضیح داده بود که مجاهدین با صدام کنار آمده‌اند و می‌خواهند شهرها را تصرف کنند."

مقام‌های حکومت ایران عملیات "فروغ جاویدان" سازمان مجاهدین خلق را، که در ماه‌های پایانی جنگ و تحت حمایت حکومت وقت عراق انجام شده بود، دلیل اعدام‌ها خوانده‌اند و می‌گویند اعدام‌شدگان برای انجام توطئه‌هایی با بیرون زندان هماهنگ بودند.

اعدام‌شدگان که عمدتا از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق و همچنین گروه‌های چپ بودند، دوران محکومیتشان را می‌گذراندند و بعضی هم با پایان دوره محکومیت در انتظار آزادی بودند.

بر اساس روایت بازماندگان، آنها در جلسه‌هایی سریع و بدون تشریفات قضایی معمول و برخی بدون آنکه بدانند چه سرنوشتی در انتظارشان است به اعدام محکوم و مخفیانه اعدام شدند و جنازه‌هایشان به خانواده‌هایشان تحویل داده نشد. گورستان خاوران در تهران یکی از گورهای جمعی این اعدام‌شدگان است.

حسین موسوی تبریزی به اعتماد گفته: "هر کسی ادعای توبه می‌کرد و راضی به مصاحبه می‌شد، یا آزاد می‌‌شد یا در زندان باقی می‌­ماند و هر کسی توبه نمی‌کرد یا حاضر نبود توبه­‌اش را در مصاحبه اعلام کند، اعدام می‌‌شد."

آقای موسوی تبریزی گفته: "برخورد کلی اشتباه بود. اما وقتی آنها به کسانی که در عملیات مرصاد شرکت کرده بودند اعلام وفاداری ‌کردند، مسلما حق­‌شان اعدام بود."

او همچنین اشاره کرده که آیت‌الله حسینعلی منتظری گفته بود: "این قضیه در آینده برای نظام و انقلاب بد تمام می‌­شود."

آیت‌الله منتظری در جلسه‌ای با مقام‌های مسئول این اعدام‌ها را "بزرگترین جنایت تاریخ" حکومت ایران خوانده بود.

مصطفی پورمحمدی، ابراهیم رئیسی، مرتضی اشراقی و حسینعلی نیری از مقام‌هایی بودند که درباره اعدام زندانیان تصمیم گرفتند.

ابراهیم رئیسی هم‌اکنون رئیس قوه قضاییه ایران است.

مصطفی پورمحمدی هم، که سابقه وزارت کشور و دادگستری را دارد، مشاور قوه قضاییه است.

محمد محمدی‌نیک، یا محمد ری‌شهری، علاوه بر حضور در وزارت اطلاعات، قاضی دادگاه‌های مهمی بوده و سابقه دادستانی کل و سرپرستی حجاج را هم داشته است. آقای ری‌شهری هم‌اکنون عضو مجلس خبرگان است. اصلاح‌طلبان در انتخابات خبرگان از آقای ری‌شهری حمایت کردند.

حسین موسوی‌تبریزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ دادستان انقلاب بود.

آقای موسوی تبریزی پس از آن هم دو دوره نماینده مجلس بود و بعدتر حضورش در سیاست کمرنگ شد.

علی رازینی، از مقام‌های پرسابقه اطلاعاتی و قضایی ایران، گفته آقای موسوی‌تبریزی به این دلیل از دادستانی انقلاب رفت که "با یک اتهام بسیار ناجوری" روبرو بود.

آقای رازینی در توضیح این مساله گفته بود: "این که یک نفر در رأس مسائل قضایی بیاید از یک متهمی که محکوم به زندان است بخواهد با آن ازدواج کند این چیز مناسبی نیست و از آن بدتر این که محکوم به زندان باشد و به خاطر این که جواب مثبت داده حکم زندان اجرا نشود."