مقایسه داروهای لاغری مانجارو و ویگووی؛ کدام موثرتر است؟

اولین آزمایش مقایسه‌ای بین دو داروی موفق کاهش وزن نشان می‌دهد که مانجارو نسبت به رقیبش، ویگووی، اثربخشی بیشتری دارد.

هر دو دارو باعث کاهش وزن قابل‌توجهی می‌شوند، اما یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که پس از ۷۲ هفته درمان، کاهش وزن با مانجارو به‌طور متوسط ۲۰ درصد بوده که این نرخ در ویگووی حدود ۱۴ درصد است.

پژوهشگران می‌گویند هر دو دارو مؤثرند، اما مانجارو برای افرادی که وزن بیشتری باید کم کنند، انتخاب بهتری است.

این داروها با تأثیر بر مغز، احساس سیری ایجاد می‌کنند، در نتیجه فرد کمتر غذا می‌خورد و بدن به جای غذا از چربی‌های ذخیره‌شده استفاده می‌کند. تفاوت‌های جزئی در نحوه عملکرد آن‌ها علت تفاوت در نتایج است.

ویگووی (با نام دارویی سماگلوتاید) گیرنده‌ای در مغز را که به تنظیم اشتها کمک می‌کند، غیرفعال می‌سازد. در مقابل، مانجارو (با نام دارویی تیرزپاتید) بر دو گیرنده اشتها اثر می‌گذارد.

این مطالعه که با حمایت مالی شرکت الی لیلی، تولیدکننده مانجارو، انجام شده، شامل ۷۵۰ فرد چاق با میانگین وزنی حدود ۱۱۳ کیلوگرم بوده است.

از شرکت‌کنندگان خواسته شد داروها را در بالاترین دوز قابل تحمل مصرف کنند. نتایج این آزمایش در کنگره چاقی اروپا در مالاگا و مجله پزشکی نیو انگلند منتشر شد:

دکتر لوئیز آرونه، مدیر این پژوهش در مرکز کنترل وزن وایل کورنل نیویورک، می‌گوید: «سماگلوتاید (ویگووی) بر بیشتر افراد مبتلا به چاقی اثر دارد، اما تیرزپاتید (مانجارو) در افراد با چاقی شدید بهتر عمل می‌کند.»

در بریتانیا، مراکز تخصصی کاهش وزن هر دو دارو را تجویز می‌کنند، اما امکان تهیه آن‌ها بدون نسخه نیز وجود دارد.

پروفسور نوید ستار از دانشگاه گلاسگو می‌گوید: «این داروها گزینه‌های خوبی برای بیماران هستند. بسیاری از افراد با کاهش ۱۵ درصدی وزن راضی‌اند، اما برخی می‌خواهند تا جایی که می‌توانند وزن کم کنند.»

او همچنین اشاره می‌کند: «در حال حاضر مانجارو فروش بیشتری از ویگووی دارد، و به‌نظر می‌رسد این آزمایش به افزایش بیشتر فروش آن منجر شود.»

البته، ویگووی در حال حاضر برای مواردی چون پیشگیری از بیماری‌های قلبی نیز تأییدیه دارد، اما آزمایش‌های بالینی مانجارو در این زمینه هنوز کامل نشده‌اند.

پژوهش‌های بسیاری درباره روش‌های کاهش وزن در حال انجام است، از جمله دوزهای بالاتر، روش‌های جدید مصرف مانند قرص‌های خوراکی، و داروهای تازه با تأثیرات متفاوت بر بدن.

در نهایت، هنوز نمی‌توان گفت که کدام دارو «برنده نهایی» میدان خواهد بود.

پروفسور ستار می‌گوید: «حجم بالای پژوهش‌ها نشان می‌دهد که ممکن است به‌زودی به نقطه‌ای برسیم که از چاقی پیشگیری کنیم»، اما تأکید می‌کند: «ساختن جامعه‌ای سالم‌تر که از بروز چاقی جلوگیری کند، رویکردی بهتر است.»